Aski da! 'Basta ya'!

Egun on, buenos dias. Zer moduz? ¿Que tal? Harrituta? Extrañado? Zergatik? ¿Por que? Horrelaxe eskribitzen dira «euskal» eskualde gisa izendatutako eremu honetan idazki gehienak, gurasoendako jakinarazpenak, oharrak… km zero-km cero, kultura-cultura, musika-música, kontzertua-concierto... Noiz artio? ¿Hasta cuándo?

Egun on-ak ez du buenos diasik behar ondoan, esker milak graciasik ere ez. Euskara bera bakarrik bada nor ondoan bertze hizkuntza bat izan gabe. Ez da errespetua, ez da elkarbizitza, eta ez da bizikidetza euskararekin batera bertze hizkuntza batzuk bizi direla «argudiotako» harturik, espainolez edo frantsesez egin behar izatea aldiro-aldiro. Zapaldua eta zapaltzailea ondoan paratzea ez da errespetu kontua, erasotua eta erasotzailea berdin tratatzea ez da berdintasuna. Laguntza eta zaintza, behar duenari eman behar baitzaizkio, eta ez dena baduenari.

Pertsonendako balio duenak, hizkuntzendako ere berdin balio du, eri dagoena euskara da. Hortaz, eri dagoen hizkuntzari eta itotzen ari zai(zki)on hizkuntzei maila bera ematea, eria hiltzera kondenatzea da. Elebitasunaren izenean, elebakarrak manatzen du, nahiz jakin badakigun elebitasun orekaturik ez dela existitzen.

Komunitate batean hizkuntza bat baino gehiago «bizi» badira, beti nagusituko da bat bertze(ar)en gainetik. Gure kasuan euskararen ondoan espainola edo frantsesa paratzeak euskararen zapalkuntza betikotzen du, euskaraz ez jakiten segitzeko eskubidea betikotzen du. Elebitasunaren abantailak goratu beharrean, elebikeriaren kalteez solastatzen hasi beharko genuke. Elebitasunean bizi garela onartuz, bi hizkuntzak gureak direla onartzen ari gara, estatu hizkuntzaren eta bizitzeko lanak dituen hizkuntza propioaren arteko menderakuntza eta zapalketa mozorrotzeko hitz aproposa. Euskaraespainola/frantsesa beharrean, Espainiako/Frantziako banderak hartuko bagenitu, gure banderatako hartuko genituzke? Errespetuaren eta elkarbizitzaren izenean Espainiako bandera gurea ere badela onartuko dugu?

Hemen bi hizkuntza (elkarrekin) bizi direla erratea iruzur egitea da, lehenik eta behin, hemen bi hizkuntza baino gehiago daudelakoz, baina hemengo hizkuntza bat eta bakarra da. Hizkuntza eta hitzak ez dira egundaino neutroak izan(en), eta elebitasuna, elkarbizitza, errespetua… erabiliz, zapaltzailea zapalduarekin parekatzen ari gara.

Telesforo Monzonek proposatutakoaren bidetik, akaso, ordua dugu, «erdara greba» egiten hasteko, ulertzen ez gaituztenean ulertuko gaituztelakoz!

Publizitatea eta erakundeen dirulaguntzak ez dira nahikoa TTIPI-TTAPAren eta ERRAN.EUSen etorkizuna bermatzeko, eta zu bezalako irakurleen babesa behar dugu aitzinera egiteko.


Egin TTIPI-TTAPAren lagun